خدایا؛
و اگر دیر به پا بوس قاموس رویای مهربانی دوست داشتنی ترین بندگانت آمده ام دلیلی جز صبوری نیست؛ صبوری لحظه هایی که چون عبور باد از کفم رفته اند، صبوری تبسم هایی که برق آسا از کنارم غمگین گذشتند، صبوری بودنم در کنار نبودنم...
گرچه دیر دیر...
ولی!!!
صبور باش
که زود زود از میانتان، به عمق نبودن و ندین ستاره سهیل...!
سفر به کهکشان دور...!!!
رب من؛ بی نیاز من؛ باز هم صبور توأم...
و اگر دیر به پا بوس قاموس رویای مهربانی دوست داشتنی ترین بندگانت آمده ام دلیلی جز صبوری نیست؛ صبوری لحظه هایی که چون عبور باد از کفم رفته اند، صبوری تبسم هایی که برق آسا از کنارم غمگین گذشتند، صبوری بودنم در کنار نبودنم...
گرچه دیر دیر...
ولی!!!
صبور باش
که زود زود از میانتان، به عمق نبودن و ندین ستاره سهیل...!
سفر به کهکشان دور...!!!
رب من؛ بی نیاز من؛ باز هم صبور توأم...
