بانوی ادیب

مهربان...........
                                       پترسی که انگشت نداشت ؟

                  اگر انگشتانش هم نمی بود تو باز هم پترس نمی شدی!!!!!!!

بیشمار از تو برایش گفتم،که چای در گلوی فکرم گیر آویز شد،
و تو بی آنکه دست فکرم را بخوانی برای رد پایش طرح یک استکان را کشیدی ،
آه و افسوس همه به آن همه نیمه خالی .................................. .